اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سویس و هم اروپا را
اگر مردی چرا بخشی ز خاک پاره میهن
به خواب شاید بستانیم سمرقند و بخارا را
وگر زن اهل دل باشد کجا با خون دل باشد
کدام اهل وفا خواهد صفای ملک یغما را
از این ترکان شیرازی کنون در شهر ما پر بود
فقط کافیست گشتی زد شمال شهر ماها را
بیا تهران و بین اینک همه جراحی صورت
ز بینی و ز ابرو گیر برو تا دست و پاها را
سمرقند و بخارا را نه قند ماندست و نه خاری
لسان دل برد تنها چو یوسف آن زلیخا را
حدیث عشق را نتوان به خال و ابرویی بفروخت
سبوی حافظی خواهد دل پاک مصفا را
خشایار لسان
No comments:
Post a Comment